Pora się wytłumaczyć.

Pora wytłumaczyć się z tej ponad miesięcznej nieobecności. Działo się dużo i dobrego i złego. Pod koniec sierpnia dostałam w końcu pracę, która wymaga ode mnie dużego skupienia - strasznie dużo nowych rzeczy i ogromna różnorodność zadań. Po przyjściu do domu czeka na mnie piesek, który również wymaga naszej uwagi - spacerki, jeść, pobawić się, poprzytulać :) Do tego wszystkiego jesienna przypadłość coraz krótszego dnia. Czas przecieka mi przez palce. Rano na efektywne śniadania nie ma czasu, deseru w ciągu dnia siłą rzeczy też, a obiado-kolacja to często kanapki. Jedynie weekendy pozostały na odpowiednim poziomie żywieniowym.
Ćwiczenia, które zaczęłam przed weselem wypełniłam jedynie w połowie, później pojawił się właśnie u nas piesek, do tego śmierć mojej jedynej, ukochanej babci i już nie miałam głowy ani ochoty do nich wracać. Mimo to w sukienkę się zmieściłam, a nawet była ciut luźniejsza niż kiedy miałam ją na sobie ostatni raz.
Dużo też czasu spędziłam nad pracą magisterską, której w efekcie promotor nie przyjął - bo badania niepełne - więc znów pójdzie po kieszeni.
Na koniec ostania rzecz, która niedługo znów będzie wymagała mojego skupienia - sierpień 2015 to będzie czas mojej białej sukni. Poza załatwianiem wszystkich niezbędnych papierków, terminów, jak pewnie 80% przyszłych panien młodych będę musiała podrasować swoje ciało, żeby wyglądać lekko i zwiewnie :)
A na koniec postaram się bywać tutaj już bardziej regularnie i pokazuję mój skarb, bez którego już nie wyobrażam sobie dnia.